Тағы да маусымдық қымбат­шылық алқымнан алып тұр. Егін әлі толық орылып бітпесе де, астық қоры жиналмаса да, жоқшылық пен жетіспеушіліктің жүгені сүйреп барады.­ Кейде осындай бассыз есептеулер мен қисынсыз көрсет­кіштер халықтың ойын бытырадай шашыратып жіберетіні рас. Қазір қыстың қамына кіріскен халық тосап­ пен дәм-тұздарын қайнатып, қысқы азығын жинап алуда. Сол себептен қантқа деген сұраныс артып­-ақ тұр. Базар мен дүкендерде­ қант бағасы бұрынғыға қарағанда өскен. Бұл сыбысты естімей қалған дүкендер 230-240 теңгеден, ал гу-гу әңгіменің ошағында жүргендер 250 теңгеден жоғары, тіпті кейбірі 280 теңгеден саудалауда. Оған себеп­ елімізде қант қоры түгесілуге жақын. Бұл мәселеге көзжұмбайлықпен қарай алмаған ауыл шаруашылығы министрлігінің маман­дары желмен жарыса тараған қауе­сеттің «аузына» қақпақ қойды. Олардың сөзіне сенсек, қанттың қоры  таусылуға  жақын  деген әңгіме – құр дақпырт. Статистика да бұлбұлдай сайрап тұр. Жыл басы­нан бері 138 мың тонна қант өнді­рілген, оның 50 мың тоннасы экспортқа кетсе, 121 мың тонна құмшекер импортталған, ал тұтынған мөлшеріміз небәрі 209 мың тонна ғана.

Осыдан екі жыл бұрын қала шетінен «Бәйтерек» ықшам ауданының ашылғаны есіңізде болар? Сол уақытта үйсіз, күйсіз жүрген азаматтар қуанып, ұлтарақтай «шаршы­ метрден» үміттенді. Сенім алдаған  жоқ, он жылдан кейінгі он  сотық  қуанышы көптеген қызылордалықты бүгінде  «Бәйтеректің» тұрғынына айналдырды. Алайда  көбісі  қағаз  жүзінде  ғана...

«Оқу қиын, сөмке ауыр» деп балақайлар жүр. Айтқандай, бұл біз тыңнан түрен салып, айды аспаннан шығарғ­алы жатқан жап-жаңа жаңалы­қ емес. Ескі десең де, есі барға  «есті  тақырып»  және ел ішінде айтылып жүрген әңгіме. Әңгіме болғанда жай ғана емес, мәні мен маңыздылығы жоғалмағаны. Біздіңше, бастауыш сынып оқушы­ларына оқытылатын ауыр кітаптарға ешқашан да жеңіл қарауға болмайды. Биыл бірінші сыныпқа барған қарын­дасымның сөмкесін көтергенде келген ең бірінші  ой осы болды. Қарап қалмай, таразыға  тарттым. Төрт келіге сәл-пәл ғана жетпеді.­ Неткен  батпанқұйрық,  арқа­ла­ғаны  ауыр  болса, үйренгені үйдей болар ма екен, қайдам? Қалай десек те, артық  салмақ  бұғанасы  бекіп, енді-енді ет жинап  жатқан  балдырғанға  кері  әсерін  тигізетіні  анық.

Айтайын  деп,  айтпайсың...

«Айтпаса, сөздің атасы өледі» дегенд­і естуіңіз бар болар?!. Бүгінгі айтар­ ойымыз дәл осындай қадамнан туындады. Соңғы кезде мұғалімдер қауымы, олардың қоғамдағы беделі туралы әңгіме жиі қозғалып жүргені белгілі. Оған себеп те жоқ емес. Жасыр­атыны жоқ, бүгінгі ұстаздардың қабілет-қарымы, біліктілігі, жаңаш­ылдығы біздің кезіміздегі ұстаздармен салыстырғанда төмен еместігі (жоғары деуге ұстаздарымнан именіп тұрмын) әмбеге аян. Алайд­а көпшілік арасындағы беделі, қоғамдағы орны біздің ұстаздары­мыздан жоғары ма?! Әй, қайдам?!.. Ал олай болуына кім кінәлі?! Бір сәт, шындыққа тура қарайықшы.

– Бетперде бар ма?

– Ол не тағы да?

– Тұмау тиіп жүр еді, апа.

– Тұмау тисе антигриппин бар, бетперд­есі  несі?

– Апа-ау, маска ғой, маска!

– Е, сөйдеп түсінікті ғып айтпайсың ба?