Биылғы көктем ә дегеннен жайма-шумақ басталды. Табиғат-ана мейірленіп, өңірге шуағын молынан төкті. Бусанған жердегі қар түгел еріп, өзендер мен су арналарындағы қатқан мұздың тоңы жібіді. Алайда жылы температура, жауын-шашын су деңгейін көтеруі мүмкін. Соның салдарынан сынаптай сырғыған ағыс елді мекендерге қауіп төндірері анық. Бүгінде көпшіліктің көкейін "аймақта су тасу қаупі бар ма?" деген сауал жиі мазалайды.

Қызылордада биылғы екі айдың өзінде қатерлі ісікпен алғаш рет 3 бала ауырып, 2 бала ажал құшқан. Ал диспансерлік есепте 77 нау­қас тіркеуде тұр. Облыстық денсаулық сақтау басқармасының баспасөз қызметі ұсынған­ статист­ика осылай «сөйледі». Былтыр осы  індетпен  алғаш рет 7 бала анық­талып, 90-ы есепте қалған болатын. Ал 2017 жылғы көрсеткіш 94 адам болған, алғаш рет анық­талғаны – 6, ал шетінегені – 11 бала. Сонымен­ қатар апластикалық анемиямен 4 бала тіркеліп, 2 бала шетінеген.

Ресейдегі жалғыз қазақ мектебі жабылып тынды.­ Иә, бұл – олардың ішкі мәселесі. Араласуға әсте болмайды. Ал, «араласуға болмайдысы» «пікір айту да мүмкін емес» дегенді білдірмейді. Мүмкін, орыс­тілді қазақтардың қазақ тіліне деген сұранысынан солай болған шығар. Әлде Ресей билігі біздің мемле­кеттік тілді қажет етпеді ме екен?! Қайткенмен, мемлекет деген үлкен күшке ие ғой. Астыртын саясат арқылы да, нақты бағдарламалар негізінде де, заң мен қоғамдық пікірге сүйене отырып та сілік­пеңді шығара алады. Жоғымыз табылса деп жүргенде «жалғызы» жабылса, біздің қазекең қандай реакция білдірер екен?

Тәмсілдің түпкі мағынасында терең ой, ақылға зіл астар бар. Қаңтардың қаһарлы аязы мен толассыз жауған қар жер қабатында жатқан тіршілік тамырына нәр болғанымен тірнектеп күн көріп жүрген кей отбасы­ларға қуаныш сыйлай қоймады. «Ә» дегеннен ауыр хабарм­ен басталған жылға өкпе де арта алмаймыз, Алланың ісі! Иә, көнбіс халық, тоқпақ тағдыр. Халықтың ашу-ызасы күн райының сақырла­ғанына қарап тұрған жоқ. Оған түрткі болған оқиғаның жарасын тырнап айтпасақ та болады. Бә­ріңізге аян, барлығымызға да ортақ қайғы.

Мылтықты майдан өтті. Қазір мылтықсыз майданның қақ ортасында жүрміз. Екі соғысты неге салыстырдық? Ұлы Отан соғысы­  қаншама әйелді отағасыз, қанша­ма­ баланы әкесіз қалдырды. Ал бүгін азаматтарымыз алдымызда жүріп-ақ соның кебін киіп отырмыз. Қасірет қой, ә?!