Толыбай  АБЫЛАЕВ,  ақын:

“Мен – Аралмын

Теңізбін мен өлмейтін!

Мен – Аралмын,

Ағыспын қарсы ағатын,

Аспан астын жаңғыртып, жар салатын.

Арнам қайта толатын аңсап күнді,

Уақыттың тосамын әр сағатын”, - деп жырлаған аралдық Толыбай Абылаев ағамыздың есімін мұнан 3 жыл бұрын естіген едім. Басқосудың­ бірінде әдебиеттің айналасындағы жігіттердің Толыбай ақынның есімін аңыз етіп айтып отырғанын байқадым. Уақыт өте келе жыр кешінен ағамыздың өлеңдерін тыңдап, көзін көріп, қолын алдық. Кітапханадан кітабын алып, өлеңдерімен жақынырақ танысу да ойда болды. Қысқасы,­ бұл сұхбатты көптен бері жоспарлап жүрген едік. Сәті түсті. Ақынмен әңгімеде оның әдебиетке ес-түссіз берілген жан екенін байқадым. Сосын­ әдебиеттің анықтамасын әлі күнге ешкімнің жазып кетпегенін ұғынғандаймын...

Мағжан  ЕРАЛИЕВ,

“Абзал және К”  ТС  директоры:

Газеттегі биыл ғана ашылып, бесінші мәрте жарыққа  шығып отырған ер-азаматтарға арналған “Мырза” бетінің кейіпкері болу оңай емес. Ол үшін бойында нағыз  ер-азаматқа тән қасиет, ел-жұрт үлгі-өнеге аларлықтай ерекшелік болуы керек. Ал, еңбегі еленіп, Елбасының қолынан марапат алған Мағжан Ералиевты Сыр жұртшылығы жақсы біледі. Жаспын демей, білдей компанияны басқарып, ел ықыласына бөленіп жүрген жас кәсіпкерді “Мырзаның” кезекті “қонағы” болуға шақырған болатынбыз. Екеуара әңгіме кәсіпкерлік турасында басталып, қазіргі жігіттердің жағдайына ауысты.

Әдетте көп нәрсені бірнеше топқа­, бөлікке бөліп жатамыз ғой. Сол секілді, айғайлауды да алуан түрде қарастыруға болады екен. Дәл қазіргі жағдаймен санаса отырып, оның санын бармағымызды кезек-кезегімен бүгіп санап көрсек пе деген­біз. Артынша айнып қалдық. Ашық айтқаннан, үндемей қоя салып­, тып-тыныш отырған бізге де жақсы секілді. Бұлай деуімізге себеп, қазір ісі басқа, сөзі басқа адамдар көбейді. Бетіңе күле қарап, артыңнан  жылатардай сөз айту бұрыннан да бар шығар. Бірақ, қазір адамның азаматтық  ойын шектеу  тым  асқын­ған. Бұқар жырауша толғатсақ,  “бауыз­дамай ішер қаныңды, өлтір­мей алар жаныңды” болып тұр. Әлгінде айтқандай, айғайлау қыз­метіне, айтылуына байланысты бір­неше түрге бөлінеді. Ал, біз бүгінгі шығарылымда “тілді тістеп айғайлау” әдісі мен ауызды жауып айғайлау әдісіне тоқталмақпыз. Өйткені, біздің елде бұлар мықты жолға қойы­лып, жоғары қарқында дамып келеді.

Айжарық  СӘДІБЕКҰЛЫ,

жазушы:

“Баяғы советтік дәуірімізде басшылар мен мектеп директорлары, көптеген интеллигенттер кітапты өздері түбірлеп оқымаса да, не сән үшін, не ұрпағы үшін жинайтын еді. Шамамен он үйдің біреуінде шағын кітапхана болатын. Ал қазіргі кезеңде біз кітапты сән үшін де жинамайтын болдық. Жинағанды айтасыз, кешегі кісілердің немерелері әлгі кітаптарды сыртқа шығарып тастады. Кітапханаларға тапсыру ойларында жоқ. Мәңгүрт дейін десең, пайдасына түгел...”. Бұл  қазақтың қабырғалы қаламгерлерінің бірі Айжарық Сәдібекұлының ілгеріде ағынан жарылып айтқаны еді.

Ақтөре ОРАЗАЛЫ,

Қызылорда облыстық Н.Бекежанов атындағы қазақ музыкалық драма театрының режиссері:

Режиссер болып туылу керек. Бұл – даңқты театр режиссері Вл.И.Немирович-Данченконың айтқаны. Тыңнан түрен салу, ойда озық идеяларды пісіру, тіпті қарапайым пьесаға сахнада жан бітіру үшін режиссер қыруар еңбек етеді. Яғни, режиссер – ұстаз, режиссер – әдебиетші, режиссер – суретші, режиссер – ұйымдастырушы.