Аманкелді  КЕНЕНБАЕВ,

суретші,  мүсінші:

Шеберханаға мен барғанда ол кісі картинасын әурелеп жатқан еді. Санаулы күндерден соң өтетін “Сырдария” атты жеке көрмесіне қызу дайындық жүргізуде. Онда біршама картиналары жинақталған кітабының да тұсауы кесілмек. Мен болсам, осындай қысылтаяң уақытта суретшінің әр  секунды санаулы екенін біле тұра, “бірнеше минутқа ғана мазалаймын” деп алып, сағаттан аса сөйлетуге келгендеймін. Өйткені, табалдырықтан “Ассалаумағалейкүм!” деп амандасқаннан бастап төрге дейін де әңгімеміздің жараса кеткенін сездім.

Бесіктегі уілдеген баланы аналар мен әжелердің әлди айтып тербетіп, ертегі айтып ұйықтатқанын санамыз терең қабылдап қалған. «Балаға тек әйел қарау керек», «жаялықты әйел жуып, бесікті де әйел «күзету» керек» деген ұғым бар. Сондықтан қазақ қоғамында ер адамның декреттік демалысқа шыққанын оғаш көретініміз рас. Ал шетелде әкенің декретке шығуы – қалыпты жағдай.­ Мәселен, Ұлыбритания, Қытай, Бельгия, Финляндия, Австрия­,  Франция  елдерінде баласының  тәрбиесіне аса мән беретін­ әкелер ақылы демалыс алады. Баланың әкесіне ең азы бір айға  жуық уақыт демалыс алу міндеттелетін ел – Швеция. Әкелердің 70 пайызға жуығы бала күтімі үшін уақытша жұмыстан боса­ты­латын  ел – Финляндия. Жалақының толықтай сақталу кепіл­дігі­мен он апта бала бағатын әкелер – тек Испанияда. Ал Қазақстанда ше?

Гүлзат  КӨБЕК,

кинотанушы,

өнертану  PhD  докторы,

«Тұран»  университетінің  профессоры:

- Бүгінгі әлемдік кино өнерінің даму үдерісіне қандай баға бересіз?

- Еуропа киноөндірісі­нің жетістіктері  қуантады. Озық ойлы мемлекеттерге қарап көш түзейміз. Қажеттіліктерді үйренеміз. Салыстыру арқылы даму деңгейіне баға береміз.

Қоғам дамыған сайын әлеуметтік-тұрмыстық жағдай оңала берері сөзсіз. Күнделікті өмірде көріп жүргеніміздей, қазір  тірлік  жасасаң, жұрт қатарлы өмір сүруге мүмкіншілік бар. Көз тартар қабат-қабат үйлер тұрғызып, астарына қос-қос шетелдік қымбат көлік мініп, «ертең не ішемін, не киемін» деген уайымн­ан ада жүрген жандар аз емес және олардың қатары жыл санап көбейіп келеді. Болсын, біз оған қуанамыз, өмір сүріп жатқан қоғам сондай. Халықтың бәрі осындай дәрежеге қол жеткізcе ғой деген арманымыз да жоқ емес. Бірақ, бес саусақ бірдей емес, біреу аттылы, біреу жаяу дегендей өмір жалғасып жатыр. Бір қуанарымыз – нан бар, заман тыныш. Жалқаулыққа салынб­аған жанға «екі қолға – бір күрек»  табылады. Бір сөзбен  тән азығы шешілген десек, қателесе қоймаспыз. Оған дәлел, қашаннан көңілі дарқан  қазағымның  той-томалағының көбеймесе, азаймағаны.

Оңталап  НҰРМАХАНОВ,

ақын, режиссер, сценарист:

“Ел руханиятына қызмет етіп жүрген ағаларды жағалап тұратыным бар. Арнайы сәлем беріп, әңгімесін тыңдап қайтқан ұнайды” деп бастадым ақын, режиссер, сценарист Оңталап Нұрмаханов ағамды жұмыс орнына іздей барып. Құшағын кең ашып, төрін ұсынып, “ниетің жақсы екен” деген сөзімен бойымды жылытып, төбемді көкке көтеріп тастады.