Сұлтан  МАҚАШОВ,

Қармақшы  ауданының  әкімі:

– Сұлтан Ысқақұлы, тарихи жылнама­ға көз жүгіртсек, Қармақшы ауданын  басқарған  азаматтар  кемі 3-4 жыл ғана  әкім болған екен. Сіз 2015 жылы бұл қызметке келдіңіз. Қазір үш жылға жуықтады. Ауданның қыр-сырына, тыныс-тіршілігіне қа­ныққан  шығарсыз...

Қазақ қыз бала тәрбиесіне аса сақ­тықпен қарап, оның әдептен озбай, инабатты болып өскенін қалаған. Қызға қырық үйден тыйым салып, бойжеткенін бөтен үйде қондырмауға тырысқан. Өйт­кені ол – ертеңгі ибалы келін, ардақты ана, салиқалы әже. Шаңырақтың құты, отбасының ұйытқысы. Ал бүгінгі қыздарымыз қандай күйде жүр? Өзі ұнатқан, өзін ұнатқан сүйіктісін кездестіріп, «бақыт­ты отбасы боламын» дегенде, жігіттеріміз «ер-азамат» деген атқа ла­йықты іс жасап жүр ме?

ТІЛЕНІП   АЛСАҢ   АУРУДЫ,

ТІРІ   ҚАЛУЫҢ   ЕКІТАЛАЙ

Алғашқыда тақырыптағы сауал сіздің ызаңызды келтіруі мүмкін. Әрине, әдетте­ өзіңде  жоқ  нәрсені біреуден сұрайтының бесенеден белгілі ғой. Аяқастынан қажеттілік туындағанда немесе қомақты қаражатты керек еткенде адамдар амалсыздан банкке жүгіреді және банк қызметіне жүгінеді. Айтпақшы, бір-біріне ешқандай кепілсіз қарызға ақша беретін халық қазақ екенін көзіміз көріп жүр. Солай болған күннің өзінде әлгіндей ақша қазір екінің бірінде бар деуге аузың бармайды. Оны халықтың бүгінгі хал-ахуалы да айқындап тұр. Өткен жылғы статистикаға сүйенсек, 5 миллион отан­дас­тың мойынында несие бар екен. Олардың миллионнан астамы банктің маңына жолай алмай, қашып жүр. Бір жылда байығаннан олардың саны қыс­қарды деу ақылға сыймайтын шығар. Қайта жаңбырдан кейінгі саңырау­құлақтай қаптап келеді. Шенеуніктерше сөйлесек, “өсім бар, дамып жатырмыз”.

- Жұмыста  қысқарту  болып  жатыр. Ілігіп  кетсек,­ кредитті  қалай  төлейтінімді  білмеймін?

- Бізде де солай деп жатқан. Құрысын, күн көру, өмір сүру қиындап бар ма, қалай өзі?

Міне, бұл – тұтастай ел ішінде кездесетін диалог.­ Көзіміз көріп, құлағымыз естіп жүр. Әрине, үкімет жұртқа жаппай жұмыс тауып беруге міндетті емес. Бірақ, жағдай жасауға міндетті. Бәрі ақшамен­ теңелген заманда оқымай-ақ диплом алғандар тастан­ таққа секіріп тайраңдаса, терін төгіп диплом алғандар жұмыс таппай екі қолын “пай-пайлап” жүргені шындық. Осылайша, қазақ қоғамында­ Әділет, Әділжан, Әділбек есімді талай жандар әділеттілік жайлы әңгіме қозғауға ұялуда. “Жатқан­ға берсін” деп үйінде аяғын аспанға көтеріп жата алмайтындар дипломын қажет етпей, қара жұмысқ­а араласып кетті.

Шынын айтқанда, біз төрдегі төрелерге бекерге өкпелейміз. Әкімшілік­тен бөлінген қаржының ауылға жетпейтіні сияқты, ауылдағы айтылған өсек-аяңның не ақиқат-шындықтың әкім отыратын жерге неге жетпейтінін енді түсіндік. Несі бар екен, кеш болса да түсіндік. “Ештен кеш жақсы” деген. Ал, мұны бұған дейін біреуден сұрап көрдік пе? Керек емес. Өйткені, сіздің шыр-пыр болғаныңыз басшыға керек болса да, құны жандайшаптары үшін көк тиын. Себебі, түйткілдің салдары “туфли жалағыштардың” өсу жолына орасан­ кедергісін тигізіп, орға жығып, омақаса құлатуы мүмкін.